با ظهور مدرنیته و پیشرفت علم و فناوری، معماری علاوه بر تغییر سبک و فاصله از طراحی کلاسیک، با تغییر روش استفاده از مصالح نیز مواجه شده‌است. در این میان چوب که از مصالح سنتی و قدیمی در ساخت و ساز به شمار می‌رود، با فرایندهای به خصوص به محصولی مقاوم‌تر به نام ترمووود یا چوب فنلاندی تبدیل شده که استقبال از آن میان مردم و طراحان روز به روز بیشتر می‌شود. این کاربرد محدود به طرح‌های مدرن و مینیمال نبوده و از آن در قالب طراحی‌های کلاسیک و حتی روستیک نیز استفاده می‌شود.

 

 

 

استفاده از چوب در  نمای مراکز خرید و هتل‌ها نیز به خاطر حس گرما و دعوت‌کنندگی که به مخاطب می‌بخشد نیز بسیار رایج است.

 

 

در پاسخ به این سوال، باید گفت در صورت استفاده از ترمووود، نوع سخت آن (hard wood) که از درختان پهن برگ تولید می‌شود از ترمووود نرم(soft wood)  که محصول فرآوری شده درختان سوزنی برگ است، محکم‌تر و مقاوم‌تر و البته، گران‌تر است. (رجوع شود به گونه‌های مختلف چوب مورد استفاده برای تولید ترمووود) چوب هارد، رگه‌های بیشتری داشته و از درخت بلوط و فندق برای استفاده در نمای ساختمان و از درختان گردو، ماهوگانی و افرا برای ساخت مبلمان توسط آن تولید می‌شود. اما با این وجود اکثرا از چوب درختان سوزنی برگ یعنی soft wood در صنعت ساختمان استفاده می‌شود. زیرا رشد آن‌ها سریع‌تر بوده و بیشتر از نمونه‌های پهن برگ در دسترس‌ هستند. گونه هایی از قبیل سدر، صنوبر، کاج و سکودا (سرخ چوب) همگی برای کاربرد به عنوان چوب نما بسیار مناسب می‌باشند زیرا نه تنها کار با آنها بسیار راحت انجام می‌گیرد بلکه در مقایسه با چوب های هاردوود هم ارزان‌تر می‌باشند و همچنین به سرعت رشد می‌کنند.  همچنین با استفاده از تکنولوژی و فناوری ترمووود، چوب‌های سوزنی برگ به گونه‌ای مقاوم می شوند که با چوب‌های سخت یا هاردوود برابری می‌نماید.